pungúță f., pl. e (d. pungă). Pungă mică. substantiv femininpunguță
PUNGÚȚĂ, punguțe, s. f. Punguliță. – Pungă + suf. -uță. substantiv femininpunguță
punguță | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | punguță | punguța |
plural | punguțe | punguțele | |
genitiv-dativ | singular | punguțe | punguței |
plural | punguțe | punguțelor |