PSIHOLÓGIC, -Ă adj. Referitor la psihologie; psihic. ♦ Moment psihologic = moment potrivit pentru exercitarea unei influențe, pentru a cere ceva etc. [Cf. fr. psychologique]. adjectivpsihologic
PSIHOLÓGIC, -Ă adj. referitor la psihologie; psihic. ♦ moment ~ = moment potrivit pentru exercitarea unei influențe, pentru a cere ceva etc. (< fr. psychologique) adjectivpsihologic
*psihológic, -ă adj. (d. psihologie; fr. psychologique). Fil. De psihologie: observațiunĭ psihologice. Fam. Momentu psihologic, momentu absolut oportun, cînd sufletu e bine dispus. Adv. Din punctu de vedere al psihologiiĭ. adjectivpsihologic
psihológic adj. m., pl. psihológici; f. psihológică, pl. psihológice adjectivpsihologic
psihologic a. ce ține de psihologie. adjectivpsihologic
PSIHOLÓGIC, -Ă, psihologici, -ce, adj. Care aparține psihologiei, privitor la psihologie sau la fenomenele care fac parte din acest domeniu de cercetare; sufletesc. ◊ Expr. Moment psihologic = moment potrivit pentru a influența pe cineva sau pentru a determina producerea unui anumit fapt. – Din fr. psychologique. adjectivpsihologic
psihologic adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | psihologic | psihologicul | psihologică | psihologica |
plural | psihologici | psihologicii | psihologice | psihologicele | |
genitiv-dativ | singular | psihologic | psihologicului | psihologice | psihologicei |
plural | psihologici | psihologicilor | psihologice | psihologicelor |