prundurél (rar) s. n., pl. prunduréle substantiv neutruprundurel
prundurel substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | prundurel | prundurelul |
plural | prundurele | prundurelele | |
genitiv-dativ | singular | prundurel | prundurelului |
plural | prundurele | prundurelelor |