pruncíme f. Vechĭ. Mulțimea pruncilor. substantiv femininpruncime
| pruncime substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular | pruncime | pruncimea |
| plural | pruncimi | pruncimile | |
| genitiv-dativ | singular | pruncimi | pruncimii |
| plural | pruncimi | pruncimilor | |