prostán, -ă s. (d. prost). Est. Fam. Mare prost: na prostanu ! – Și la Cost. (1, 285). adjectiv prostan
prostán (înv.) adj. m., s. m., pl. prostáni; adj. f., s. f. prostánă, pl. prostáne adjectiv prostan
prostan a. și m. foarte prost. adjectiv prostan
PROSTÁN, -Ă, prostani, -e, adj., s. m. și f. (Înv.) Prostănac. – Prost + suf. -an. adjectiv prostan
prostan adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | prostan | prostanul | prostană | prostana |
plural | prostani | prostanii | prostane | prostanele | |
genitiv-dativ | singular | prostan | prostanului | prostane | prostanei |
plural | prostani | prostanilor | prostane | prostanelor |