PROMPTITÚDINE s.f. Repeziciune, iuțeală în executarea unui lucru; punctualitate. [Cf. fr. promptitude]. substantiv femininpromptitudine
PROMPTITÚDINE s. f. însușirea de a fi prompt; rapiditate, punctualitate. (< fr. promptitude, lat. promptitude) substantiv femininpromptitudine
*promptitúdine f. (lat. promptitúdo, -údinis. Calitatea de a fi prompt. substantiv femininpromptitudine
promptitúdine (promp-ti-) s. f., g.-d. art. promptitúdinii substantiv femininpromptitudine
promptitudine f. repeziciune în execuțiune. substantiv femininpromptitudine
PROMPTITÚDINE, promptitudini, s. f. Însușirea de a fi prompt; rapiditate (și punctualitate) în executarea unui lucru. – Din fr. promptitude, lat. promptitudo, -inis. substantiv femininpromptitudine
promptitudine substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | promptitudine | promptitudinea |
plural | promptitudini | promptitudinile | |
genitiv-dativ | singular | promptitudini | promptitudinii |
plural | promptitudini | promptitudinilor |