PROCONSULÁR, -Ă adj. De proconsul. ♦ Provincie proconsulară = provincie condusă de un proconsul. [Cf. lat. proconsularis, fr. proconsulaire]. adjectivproconsular
PROCONSULÁR, -Ă adj. referitor la proconsul, guvernat de un proconsul. (< fr. proconsulaire, lat. proconsularis) adjectivproconsular
*proconsulár, -ă adv. (lat. proconsularis). De proconsul: autoritate, provincie proconsulară. adjectivproconsular
proconsulár adj. m., pl. proconsulári; f. proconsuláră, pl. proconsuláre adjectivproconsular
PROCONSULÁR, -Ă, proconsulari, -e, adj. Care ține de proconsul, privitor la proconsul, guvernat de un proconsul. – Din lat. proconsularis, fr. proconsulaire. adjectivproconsular
proconsular adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | proconsular | proconsularul | proconsulară | proconsulara |
plural | proconsulari | proconsularii | proconsulare | proconsularele | |
genitiv-dativ | singular | proconsular | proconsularului | proconsulare | proconsularei |
plural | proconsulari | proconsularilor | proconsulare | proconsularelor |