PRECONDÍȚIE s. f. condiție prealabilă. (< pre- + condiție) substantiv femininprecondiție
precondiție | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | precondiție | precondiția |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | precondiții | precondiției |
plural | — | — |