POSÉSIE s.f. v. posesiune. substantiv femininposesie
posésie f. (rus. posésiĭa, pol. posesya, d. lat. posséssio). Est. Arendă: a da saŭ a lua o moșie saŭ o vie în saŭ cu posesie. substantiv femininposesie
*posésie (deținere) (-si-e) s. f., art. posésia (-si-a), g.-d. posésii, art. posésiei substantiv femininposesie
posèsie f. Mold. arendă: a luat în posesie chiar moșia asta AL. [Rus. POSESĬA (v. arendă)]. substantiv femininposèsie
POSÉSIE s. f. v. posesiune. substantiv femininposesie
posesiune f. 1. acțiunea de a poseda și lucrul posedat; 2. pl. pământuri posedate de o națiune: posesiunile engleze în Azia. substantiv femininposesiune
posesie substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | posesie | posesia |
plural | posesii | posesiile | |
genitiv-dativ | singular | posesii | posesiei |
plural | posesii | posesiilor |