PLURIVALÉNT, -Ă adj. Polivalent. [< fr. plurivalent, cf. lat. plus – mai mult, valere – a valora]. adjectivplurivalent
PLURIVALÉNT, -Ă adj. 1. polivalent. ◊ (fig.) multilateral. 2. (biol.) cu mai mulți cromozomi reuniți. (< fr. plurivalent) adjectivplurivalent
plurivalént adj. m., pl. plurivalénți; f. plurivaléntă, pl. plurivalénte adjectivplurivalent
PLURIVALÉNT, -Ă, plurivalenți, -te, adj. (Despre substanțe) Care are mai multe valențe; polivalent. – Din fr. plurivalent. adjectivplurivalent
PLURIVALÉNȚĂ s. f. polivalență. (< fr. plurivalence) substantiv femininplurivalență
plurivalénță s. f., g.-d. art. plurivalénței; pl. plurivalénțe substantiv femininplurivalență
PLURIVALÉNȚĂ, plurivalente, s. f. (Adesea fig.) însușirea de a fi plurivalent; polivalență. – Pluri- + valență. substantiv femininplurivalență
plurivalență | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | plurivalență | plurivalența |
plural | plurivalențe | plurivalențele | |
genitiv-dativ | singular | plurivalențe | plurivalenței |
plural | plurivalențe | plurivalențelor |