PLAST s.n. (Biol.) Organit al celulelor vegetale, încărcat cu diverse substanțe nutritive sau pigmenți. [< fr. plaste]. substantiv neutruplast
–PLAST Element secund de compunere savantă cu semnificația „modelat”, „format”, „contrafăcut”. [< fr. -plaste, cf. gr. plastos]. substantiv neutruplast
PLAST1 s. n. organit al celulelor vegetale, încărcat cu diverse substanțe nutritive (amidon) sau pigmenți (clorofilă). (< fr. plaste) substantiv neutruplast
PLAST2(I) – / PLASTO-, -PLÁST, -PLASTÍE, -PLAZÍE elem. „modelare, formare”, „plasticitate”. (< fr. plast/i/-, plasto-, -plaste, -plastie, -plasie, cf. gr. plastis, plastos, plasis) substantiv neutruplast
plast substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | plast | plastul |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | plast | plastului |
plural | — | — |