PLANTÚLĂ s.f. Plantă mică abia ieșită din sămânță; embrion vegetal. [< fr. plantule]. substantiv femininplantulă
PLANTÚLĂ s. f. plantă tânără, din sămânță germinată. (< fr. plantule) substantiv femininplantulă
plantúlă s. f., g.-d. art. plantúlei; pl. plantúle substantiv femininplantulă
PLANTÚLĂ, plantule, s. f. Plantă mică, nedezvoltată, abia ieșită din sămânță. – Din fr. plantule. substantiv femininplantulă
plantulă | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | plantulă | plantula |
plural | plantule | plantulele | |
genitiv-dativ | singular | plantule | plantulei |
plural | plantule | plantulelor |