PETÚN s.n. (Bot.) Tabac. [< fr. pétun, cf. port. petum]. substantiv neutrupetun
PETÚN s. n. (bot.) tabac. (< fr. pétun) substantiv neutrupetun
petun substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | petun | petunul |
plural | petunuri | petunurile | |
genitiv-dativ | singular | petun | petunului |
plural | petunuri | petunurilor |