PERSUADÁ vb. I. tr. (Liv.) A convinge, a determina (prin insistențe). [Pron. -su-a-. / < fr. persuader, it., lat. persuadere]. verb tranzitivpersuada
persuadá (a ~) (-su-a-) vb., ind. prez. 3 persuadeáză verb tranzitivpersuada
PERSUADÁ, persuadez, vb. I. Tranz. A convinge pe cineva să creadă, să gândească sau să (vrea să) facă un anumit lucru. [Pr.: -su-a-] – Din fr. persuader. verb tranzitivpersuada
persuada verb tranzitiv | infinitiv | infinitiv lung | participiu | gerunziu | imperativ pers. a II-a | ||
(a)persuada | persuadare | persuadat | persuadând | singular | plural | ||
persuadând | persuadați | ||||||
numărul | persoana | prezent | conjunctiv prezent | imperfect | perfect simplu | mai mult ca perfect | |
singular | I (eu) | persuadez | (să)persuadez | persuadam | persuadai | persuadasem | |
a II-a (tu) | persuadezi | (să)persuadezi | persuadai | persuadași | persuadaseși | ||
a III-a (el, ea) | persuadează | (să)persuadai | persuada | persuadă | persuadase | ||
plural | I (noi) | persuadăm | (să)persuadăm | persuadam | persuadarăm | persuadaserăm | |
a II-a (voi) | persuadați | (să)persuadați | persuadați | persuadarăți | persuadaserăți | ||
a III-a (ei, ele) | persuadează | (să)persuadeze | persuadau | persuadară | persuadaseră |