PATOGÉN, -Ă adj. (Despre microbi, agenți etc.) Care provoacă infecții. [< fr. pathogène, cf. gr. pathos – boală, gennan – a produce]. adjectivpatogen
PATOGÉN, -Ă adj. referitor la boală; care provoacă boli. (< fr. pathogène) adjectivpatogen
*patogén, -ă adj. (d. vgr. páthos, boală, și -gen din oxi-gen). Med. Care produce boală: microbĭ patogenĭ. adjectivpatogen
patogén adj. m., pl. patogéni; f. patogénă, pl. patogéne adjectivpatogen
PATOGÉN, -Ă, patogeni, -e, adj. Care se referă la boală; care provoacă boli, infecții; purtător de boli. – Din fr. pathogène. adjectivpatogen
patogen adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | patogen | patogenul | patogenă | patogena |
plural | patogeni | patogenii | patogene | patogenele | |
genitiv-dativ | singular | patogen | patogenului | patogene | patogenei |
plural | patogeni | patogenilor | patogene | patogenelor |