PARANGONÁRE s.f. Parangonaj. [Pl. -nări. / cf. parangonaj]. substantiv femininparangonare
parangonare substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | parangonare | parangonarea |
plural | parangonări | parangonările | |
genitiv-dativ | singular | parangonări | parangonării |
plural | parangonări | parangonărilor |