PANTOPÓN s.n. Substanță extrasă din opiu, care se prezintă ca o pulbere albă cu gust amar, folosită ca analgezic. [< fr. pantopon]. substantiv neutrupantopon
PANTOPÓN s. n. substanță din opiu, pulbere albă cu gust amar, analgezic. (< fr. pantopon) substantiv neutrupantopon
pantopón s. n. substantiv neutrupantopon
PANTOPÓN s. n. Substanță extrasă din opiu sub formă de pulbere brună cu gust amar, solubilă în apă, cu acțiune analgezică similară opiului. – Din fr. pantopon. substantiv neutrupantopon
pantopon substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | pantopon | pantoponul |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | pantopon | pantoponului |
plural | — | — |