pagúbnic, -ă adj. (vsl. pagubĭnŭ). Vechĭ. Vătămător. adjectivpagubnic
pagubnic adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | pagubnic | pagubnicul | pagubnică | pagubnica |
plural | pagubnici | pagubnicii | pagubnice | pagubnicele | |
genitiv-dativ | singular | pagubnic | pagubnicului | pagubnice | pagubnicei |
plural | pagubnici | pagubnicilor | pagubnice | pagubnicelor |