OSTRACÍTĂ s.f. Stridie fosilă. [< fr. ostracite]. substantiv femininostracită
OSTRACÍTĂ s. f. stridie fosilă. (< fr. ostracite) substantiv femininostracită
*ostracítă f., pl. e (d. vgr. óstrakon, stridie. V. ostracizm [!]). Geol. Stridie fósilă. substantiv femininostracită
ostracítă s. f., g.-d. art. ostracítei; pl. ostracíte substantiv femininostracită
OSTRACÍTĂ, ostracite, s. f. Stridie fosilă. – Din fr. ostracite. substantiv femininostracită
ostracită | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | ostracită | ostracita |
plural | ostracite | ostracitele | |
genitiv-dativ | singular | ostracite | ostracitei |
plural | ostracite | ostracitelor |