OSTEOPLÁST s. n. cavitate a substanței fundamentale a osului, care închide celula osoasă derivată din osteoblast. (< fr. ostéoplaste) substantiv neutruosteoplast
osteoplast substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | osteoplast | osteoplastul |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | osteoplast | osteoplastului |
plural | — | — |