*operatóriu, -ie adj. (lat. operatorius). Relativ la operațiunile chirurgice: medicina operatorie. adjectivoperatori
OPERATÓRIU, -IE adj. 1. (Liv.) Referitor la operații chirurgicale; de chirurgie. 2. (Biol.) Referitor la operator. [Pron. -riu, var. operator, -oare adj. / cf. fr. opératoire, lat. operatorius]. adjectivoperatoriu
OPERATÓRIU, -IE adj. referitor la operații chirurgicale. (< fr. opératoire, lat. operatorius) adjectivoperatoriu
operatóriu [riu pron. riu] adj. m., f. operatórie (-ri-e); pl. m. și f. operatórii adjectivoperatoriu
operatoriu a. relativ la operațiunile chirurgicale: medicină operatorie. adjectivoperatoriu
OPERATÓRIU, -IE, operatorii, adj. Privitor la chirurgie, în legătură cu chirurgia; chirurgical. – Din fr. opératoire, lat. operatorius. adjectivoperatoriu
OPERATORÍE s.f. (Rar) Meseria de operator cinematografic. [< operator + -ie]. substantiv femininoperatorie
OPERATORÍE s. f. meseria de operator cinematografic. (< operator + -ie) substantiv femininoperatorie
operatoríe s. f., art. operatoría, g.-d. operatoríi, art. operatoríei substantiv femininoperatorie
OPERATORÍE s. f. Meseria de operator cinematografic. – Operator + suf. -ie. substantiv femininoperatorie
operatorie substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | operatorie | operatoria |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | operatorii | operatoriei |
plural | — | — |