ONDULATÓRIU, -IE adj. Care se propagă în formă de unde. [Pron. -riu. / cf. fr. ondulatoire, it. ondulatorio]. adjectivondulatoriu
ONDULATÓRIU, -IE adj. referitor la unde, care se propagă în formă de unde. (< fr. ondulatoire, it. ondulatorio) adjectivondulatoriu
ondulatóriu [riu pron. riu] adj. m., f. ondulatórie (-ri-e); pl. m. și f. ondulatórii adjectivondulatoriu
ONDULATÓRIU, -IE, ondulatorii, adj. Care se propagă în formă de unde sau de valuri, referitor la unde. – Din it. ondulatorio. adjectivondulatoriu
ondulatoriu adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | ondulatoriu | ondulatoriul | ondulatorie | ondulatoria |
plural | ondulatorii | ondulatoriii | ondulatorii | ondulatoriile | |
genitiv-dativ | singular | ondulatoriu | ondulatoriului | ondulatorii | ondulatoriei |
plural | ondulatorii | ondulatoriilor | ondulatorii | ondulatoriilor |