OFIOLÁTRU, -Ă s.m. și f. Adorator al șerpilor. [Pron. -fi-o-. / < fr. ophiolâtre]. substantiv masculin și femininofiolatru
OFIOLÁTRU, -Ă s. m. f. adorator al șerpilor. (< fr. ophiolâtre) substantiv masculin și femininofiolatru
ofiolátru (-fi-o-la-tru) s. m., art. ofiolátrul; pl. ofiolátri, art. ofiolátrii substantiv masculin și femininofiolatru
OFIOLÁTRU, -Ă, ofiolatri, -e, s. m. și f. Adorator al șerpilor. [Pr.: -fi-o-] – Din fr. ophiolâtre. substantiv masculin și femininofiolatru
ofiolátră (-fi-o-la-tră) s. f., g.-d. art. ofiolátrei; pl. ofiolátre substantiv masculin și femininofiolatră
ofiolatru substantiv masculin și feminin | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | ofiolatru | ofiolatrul | ofiolatră | ofiolatra |
plural | ofiolatri | ofiolatrii | ofiolatre | ofiolatrele | |
genitiv-dativ | singular | ofiolatru | ofiolatrului | ofiolatre | ofiolatrei |
plural | ofiolatri | ofiolatrilor | ofiolatre | ofiolatrelor |