*ocolitór adj. m., pl. ocolitóri; f. sg. și pl. ocolitoáre adjectivocolitor
ocolitor adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | ocolitor | ocolitorul | ocolitoare | ocolitoarea |
plural | ocolitori | ocolitorii | ocolitoare | ocolitoarele | |
genitiv-dativ | singular | ocolitor | ocolitorului | ocolitoare | ocolitoarei |
plural | ocolitori | ocolitorilor | ocolitoare | ocolitoarelor |