OBSTRUCȚIONÍSM s.n. Atitudine a celor care folosesc sistematic obstrucția (2). [Pron. -ți-o-. / < fr. obstructionnisme]. substantiv neutruobstrucționism
OBSTRUCȚIONÍSM s. n. tactică sistematică (parlamentară) în întrebuințarea de obstrucții (2). (< fr. obstructionnisme) substantiv neutruobstrucționism
*obstrucționízm n. (d. obstrucțiune). Sistema celor care practică obstrucțiunea politică. substantiv neutruobstrucționizm
obstrucționísm (-ți-o-) s. n. substantiv neutruobstrucționism
obstrucționism n. procedeu de a vorbi într´una și a face propuneri noi spre a împiedica funcționarea regulată a unei adunări. substantiv neutruobstrucționism
OBSTRUCȚIONÍSM s. n. Atitudine a celor care folosesc sistematic obstrucția (2). [Pr.: -ți-o-] – Din fr. obstructionnisme. substantiv neutruobstrucționism
obstrucționism | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | obstrucționism | obstrucționismul |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | obstrucționism | obstrucționismului |
plural | — | — |