OBSTRUÁNT, -Ă adj. Care obstruează, obstructiv; obstructor. [< obstrua]. adjectivobstruant
OBSTRUÁNT, -Ă, obstruanți, -te, adj. (Med.) Care obstruează; obstructiv, obstructor. [Pr.: -stru-ant] – Obstrua + suf. -ant. adjectivobstruant
obstruant adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | obstruant | obstruantul | obstruantă | obstruanta |
plural | obstruanți | obstruanții | obstruante | obstruantele | |
genitiv-dativ | singular | obstruant | obstruantului | obstruante | obstruantei |
plural | obstruanți | obstruanților | obstruante | obstruantelor |