OBSERVÁBIL, -Ă adj. Care poate fi observat. [Cf. fr. observable, lat. observabilis]. adjectivobservabil
OBSERVÁBIL, -Ă adj. care poate fi observat. (< fr. observable, lat. observabilis) adjectivobservabil
*observábil, -ă adj. (lat. observábilis). Care se poate observa, pe care-l poțĭ băga de samă: eclipsa era observabilă. adjectivobservabil
observábil adj. m., pl. observábili; f. observábilă, pl. observábile adjectivobservabil
observabil a. ce poate fi observat. adjectivobservabil
OBSERVÁBIL, -Ă, observabili, -e, adj. Care poate fi observat. – Din fr. observable, lat. observabilis. adjectivobservabil
observabil adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | observabil | observabilul | observabilă | observabila |
plural | observabili | observabilii | observabile | observabilele | |
genitiv-dativ | singular | observabil | observabilului | observabile | observabilei |
plural | observabili | observabililor | observabile | observabilelor |