OBSEDÁNT, -Ă adj. Care obsedează. [Cf. fr. obsédant]. adjectivobsedant
OBSEDÁNT, -Ă adj. care obsedează, chinuitor. (< fr. obsédant) adjectivobsedant
obsedánt adj. m., pl. obsedánți; f. obsedántă, pl. obsedánte adjectivobsedant
OBSEDÁNT, -Ă, obsedanți, -te, adj. Care obsedează. – Din fit obsédant. adjectivobsedant
obsedant adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | obsedant | obsedantul | obsedantă | obsedanta |
plural | obsedanți | obsedanții | obsedante | obsedantele | |
genitiv-dativ | singular | obsedant | obsedantului | obsedante | obsedantei |
plural | obsedanți | obsedanților | obsedante | obsedantelor |