OBLICVITÁTE s.f. (Liv.) Oblicitate. [Cf. fr. obliquité, lat. obliquitas]. substantiv femininoblicvitate
oblicvitate substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | oblicvitate | oblicvitatea |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | oblicvități | oblicvității |
plural | — | — |