obijduit definitie

credit rapid online ifn

OBIJDUÍT, -Ă, obijduiți, -te, adj. (Înv.; adesea substantivat) Nedreptățit, asuprit, împilat; exploatat, năpăstuit. – V. obijdui. adjectivobijduit

obijduí (a ~) (înv.) vb., ind. prez. 1 sg. și 3 pl. obijduiésc, imperf. 3 sg. obijduiá; conj. prez. 3 să obijduiáscă verb tranzitivobijdui

credit rapid online ifn

obijduì v. a impila, a asupri tare: nu-i place să obijduiască pe săraci AL. [Slav. OBIJDATI, a calomnia]. verb tranzitivobijduì

OBIJDUÍ, obijduiesc, vb. IV. Tranz. (Înv.) A asupri, a împila. ♦ A nedreptăți, a jigni, a ofensa. – Din sl. obiždon (prez. ind. al lui obidĕti). verb tranzitivobijdui

obijduĭésc v. tr. (vsl. obiždati, obidovati, obidĭeti, id. V. obidesc). Nedreptățesc, împilez, asupresc. verb tranzitivobijduĭesc

Sinonime,declinări si rime ale cuvantuluiobijduit

obijduit  adjectiv masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular obijduit obijduitul obijdui obijduita
plural obijduiți obijduiții obijduite obijduitele
genitiv-dativ singular obijduit obijduitului obijduite obijduitei
plural obijduiți obijduiților obijduite obijduitelor
Lista de cuvinte: a ă b c d e f g h i î j k l m n o p q r s ș t ț u v w x y z