OBIECTUALITÁTE s.f. Însușirea a ceea ce este obiectual. ♦ (Estet.) Însușire a obiectului estetic de a fi cu totul independent de subiect. [Pron. -biec-tu-a-. / cf. it. oggettualità]. substantiv femininobiectualitate
obiectualitate substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | obiectualitate | obiectualitatea |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | obiectualități | obiectualității |
plural | — | — |