oágăr (-ri), s. m. – (Arg.) Agent, polițist. Germ. Jäger „vînător”, probabil prin intermediul săs. (Iordan, BF, IV, 185). substantiv masculinoagăr
oagăr, oagări s. m. (înv.) 1. polițist. 2. militar. 3. ardelean. substantiv masculinoagăr
oagăr | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | oagăr | oagărul |
plural | oagări | oagării | |
genitiv-dativ | singular | oagăr | oagărului |
plural | oagări | oagărilor |