nătăroáică adj. f., s. f., pl. nătăroáice substantiv femininnătăroaică
NĂTĂROÁICĂ, nătăroaice, adj., s. f. (Femeie) prostănacă, toantă, neghioabă, idioată. – Nătărău + suf. -oaică. substantiv femininnătăroaică
nătăroaică | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | nătăroaică | nătăroaica |
plural | nătăroaice | nătăroaicele | |
genitiv-dativ | singular | nătăroaice | nătăroaicei |
plural | nătăroaice | nătăroaicelor |