nișám (-muri), s. n. – Ordin, decorație turcă. Tc. (per.) nișan (Șeineanu, III, 89), înv. – Der. nișangiu, s. n. (înv., funcționar turc care picta diplomele, colorist), din tc. nișanci. temporarnișam
nișám n., pl. urĭ (turc. [pers.] nišan, semn, decorațiune, logodnă). Vechĭ. O decorațiune turcească înființată de Mahmud II. temporarnișam
tam-nisám, V. nitam-nisam. temporartamnisam
tam-nisám (pop., fam.) adv. temporartamnisam
tam-nisam adv. V. nitam-nisam: cine își părăsește așa casa și locul tam-nisam ? CAR. temporartamnisam
TAM-NISÁM adv. Nitam-nisam. [Var.: tam-nesám adv.] – Cf. nitam-nisam. temporartamnisam
nitám-nisám (pop., fam.) adv. temporarnitamnisam
nisam-nitam adv. cu totul fără temeiu: să vie așa nisam-nitam. [V. nitam-nisam]. temporarnisamnitam
nitam-nisam (nisam – nitam) adv. Mold. dintr´odată: cataroile nitam-nisam te trântesc în groapă AL. [Pol. TAM-SAM (ceh. SAM-TAM), ici și colea, cu negațiunea ne sau ni]. temporarnitamnisam
NITÁM-NISÁM adv. (Pop. și fam.) Pe neașteptate, deodată (și în mod nepotrivit); nici una, nici alta; pe nepusă masă; tam-nisam. [Var.: netám-nesám, (rar) netám-nisám adv.] – Din bg. ni tam, ni sam „nici aici, nici acolo”; „nicăieri”. temporarnitam-nisam