NEOUMANÍSM s.n. Nouă înflorire a umanismului la sfârșitul sec. XIX. [Cf. germ. Neohumanismus]. substantiv neutruneoumanism
NEOUMANÍSM s. n. noua înflorire a umanismului la sfârșitul sec. XIX. (< germ. Neohumanismus) substantiv neutruneoumanism
neoumanism substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | neoumanism | neoumanismul |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | neoumanism | neoumanismului |
plural | — | — |