!nemaiauzít (-ma-ia-u-/-mai-a-) adj. m., pl. nemaiauzíți; f. nemaiauzítă, pl. nemaiauzíte adjectivnemaiauzit
NEMAIAUZÍT, -Ă, nemaiauziți, -te, adj. Care este atât de ieșit din comun încât nimeni nu a auzit până acum de ceva asemănător; nemaipomenit. [Pr.: -mai-a-u-] – Pref.# ne- + mai1 + auzit. adjectivnemaiauzit
nemaiauzit adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | nemaiauzit | nemaiauzitul | nemaiauzită | nemaiauzita |
plural | nemaiauziți | nemaiauziții | nemaiauzite | nemaiauzitele | |
genitiv-dativ | singular | nemaiauzit | nemaiauzitului | nemaiauzite | nemaiauzitei |
plural | nemaiauziți | nemaiauziților | nemaiauzite | nemaiauzitelor |