nemaiîntâlnít (-mai-în-) adj. m., pl. nemaiîntâlníți; f. nemaiîntâlnítă, pl. nemaiîntâlníte adjectiv nemaiîntâlnit
NEMAIÎNTÂLNÍT, -Ă, nemaiîntâlniți, -te, adj. Care nu a mai fost întâlnit, cunoscut sau auzit de nimeni niciodată;p. ext. extraordinar. [Pr.: -mai-în- ] – Pref. ne- + mai1 + întâlnit. adjectiv nemaiîntâlnit
nemaiîntâlnit | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | nemaiîntâlnit | nemaiîntâlnitul | nemaiîntâlnită | nemaiîntâlnita |
plural | nemaiîntâlniți | nemaiîntâlniții | nemaiîntâlnite | nemaiîntâlnitele | |
genitiv-dativ | singular | nemaiîntâlnit | nemaiîntâlnitului | nemaiîntâlnite | nemaiîntâlnitei |
plural | nemaiîntâlniți | nemaiîntâlniților | nemaiîntâlnite | nemaiîntâlnitelor |