NEGATIVIZÁ vb. I. tr. A da un caracter negativ. [Cf. fr. négativiser]. verb tranzitivnegativiza
*negativizá (a ~) (rar) vb., ind. prez. 3 negativizeáză verb tranzitivnegativiza
NEGATIVIZÁ, negativizez, vb. I. (Rar) Tranz. (Fiz.) A da un caracter negativ. – Din fr. négativiser. verb tranzitivnegativiza
negativiza verb tranzitiv | infinitiv | infinitiv lung | participiu | gerunziu | imperativ pers. a II-a | ||
(a)negativiza | negativizare | negativizat | negativizând | singular | plural | ||
negativizând | negativizați | ||||||
numărul | persoana | prezent | conjunctiv prezent | imperfect | perfect simplu | mai mult ca perfect | |
singular | I (eu) | negativizez | (să)negativizez | negativizam | negativizai | negativizasem | |
a II-a (tu) | negativizezi | (să)negativizezi | negativizai | negativizași | negativizaseși | ||
a III-a (el, ea) | negativizează | (să)negativizai | negativiza | negativiză | negativizase | ||
plural | I (noi) | negativizăm | (să)negativizăm | negativizam | negativizarăm | negativizaserăm | |
a II-a (voi) | negativizați | (să)negativizați | negativizați | negativizarăți | negativizaserăți | ||
a III-a (ei, ele) | negativizează | (să)negativizeze | negativizau | negativizară | negativizaseră |