NEELUCTÁBIL adj. v. INELUCTABIL. (Livr.) Care este de neînlăturat, care nu poate fi împiedicat; inevitabil, neeluctabil. [DEX '98] adjectivneeluctabil
neeluctabil adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | neeluctabil | neeluctabilul | neeluctabilă | neeluctabila |
plural | neeluctabili | neeluctabilii | neeluctabile | neeluctabilele | |
genitiv-dativ | singular | neeluctabil | neeluctabilului | neeluctabile | neeluctabilei |
plural | neeluctabili | neeluctabililor | neeluctabile | neeluctabilelor |