neștirbít, -ă adj. Care n’a fost știrbit. Fig. Glorie neștirbită. adjectiv neștirbit
!neștirbít (neș-tir-/ne-știr-) adj. m., pl. neștirbíți; f. neștirbítă, pl. neștirbíte adjectiv neștirbit
neștirbit a. și adv. neatins. adjectiv neștirbit
NEȘTIRBÍT, -Ă, neștirbiți, -te, adj. (Adesea fig.) Neatins, intact. – Pref. ne- + știrbit. adjectiv neștirbit
neștirbit | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | neștirbit | neștirbitul | neștirbită | neștirbita |
plural | neștirbiți | neștirbiții | neștirbite | neștirbitele | |
genitiv-dativ | singular | neștirbit | neștirbitului | neștirbite | neștirbitei |
plural | neștirbiți | neștirbiților | neștirbite | neștirbitelor |