NARÍNĂ s.f. Nară. [< fr. narine]. substantiv femininnarină
NARÍNĂ s. f. nară. (< fr. narine) substantiv femininnarină
narínă (rar) s. f., g.-d. art. narínei; pl. naríne substantiv femininnarină
narină | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | narină | narina |
plural | narine | narinele | |
genitiv-dativ | singular | narine | narinei |
plural | narine | narinelor |