naramgíŭ, -ngíŭ, -mzíŭ V. nărămzat. adjectivnaramgiŭ
nărămzát, -ă adj. (d. naramză. V. marmanziŭ). Stacoșiŭ. – Și nărănzat, nărînzat (Munt.), naraznat (Mod. sud). Și naramgiŭ, narangiŭ, nărănziŭ, naramziŭ, nărămziŭ (turc. naranği, narenği). V. turungiŭ. adjectivnărămzat
NARANGÍU, -ÍE adj. v. narangiu. adjectivnarangiu
narangiu adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | narangiu | narangiul | narangie | narangia |
plural | narangii | narangiii | narangii | narangiile | |
genitiv-dativ | singular | narangiu | narangiului | narangii | narangiei |
plural | narangii | narangiilor | narangii | narangiilor |