mâșâí (a ~) (reg.) vb., ind. prez. 3 mấșâie, imperf. 3 sg. mâșâiá; conj. prez. 3 să mấșâie verbmâșâi
MÂȘÂÍ, pers. 3 mấșâie, vb. IV. Intranz. (Reg.; despre animale) A mirosi, a adulmeca. – Et. nec. verbmâșâi
mâșâire | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | mâșâire | mâșâirea |
plural | mâșâiri | mâșâirile | |
genitiv-dativ | singular | mâșâiri | mâșâirii |
plural | mâșâiri | mâșâirilor |