mucheléf adj. – Chipeș, elegant. Tc. mükelef (Tiktin). Sec. XIX, înv. adjectivmuchelef
MUCHELÉF, -Ă, muchelefi, -e, adj. (Turcism înv.) Îmbrăcat cu îngrijire, curățel; fercheș. – Tc. mükellef. adjectivmuchelef
mucheléf adj. m. (turc. ar. mükelef). Sec. 18-19. Elegant, fercheș. V. zarif. adjectivmuchelef
muchelef a. elegant, la modă: un tânăr mărunțel, muchelef la haine GHICA. [Turc. MUKELLEF]. adjectivmuchelef
muchelef adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | muchelef | mucheleful | muchelefă | muchelefa |
plural | muchelefi | muchelefii | muchelefe | muchelefele | |
genitiv-dativ | singular | muchelef | muchelefului | muchelefe | muchelefei |
plural | muchelefi | muchelefilor | muchelefe | muchelefelor |