MONTÁN, -Ă adj. (Liv.) De munte, muntos. [< lat. montanus]. adjectivmontan
MONTÁN, -Ă adj. de munte. (< lat. montanus) adjectivmontan
montán adj. m., pl. montáni; f. montánă, pl. montáne adjectivmontan
MONTÁN, -Ă, montani, -e, adj. De munte, de la munte, specific muntelui. – Din lat. montanus. adjectivmontan
montan adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | montan | montanul | montană | montana |
plural | montani | montanii | montane | montanele | |
genitiv-dativ | singular | montan | montanului | montane | montanei |
plural | montani | montanilor | montane | montanelor |