MONSTRUÓS, -OÁSĂ adj. 1. Hidos, pocit; anormal; (fig.) neestetic. ♦ Uriaș, colosal. 2. Rău, oribil, îngrozitor. [Pron. -stru-os. / cf. fr. monstrueux, lat. monstruosus]. adjectivmonstruos
*monstruós, -oásă adj. (lat. monstruosus și monstrosus). Care are formă de monstru, diform, foarte urît: copil monstruos. Fig. Colosal, excesiv: mărime monstruoasă, ospăț monstruos. Oribil: crimă monstruoasă. Adv. În mod monstruos: a crește monstruos. adjectivmonstruos
monstruós (-stru-os) adj. m., pl. monstruóși; f. monstruoásă, pl. monstruoáse adjectivmonstruos
monstruos a. 1. care are conformațiunea unui monstru: copil monstruos; 2. fig. demn de un monstru: cruzime monstruoasă; 3. extraordinar. adjectivmonstruos
MONSTRUÓS, -OÁSĂ, monstruoși, -oase, adj. 1. Care are un aspect respingător, ieșit din comun, care se abate de la normal, ca un monstru, anormal, cu mari anomalii; urât, oribil, hidos; fig. neestetic, neartistic. ♦ Fig. Îngrozitor, rău, denaturat. 2. Exagerat de mare; enorm, colosal. [Pr.: -stru-os] – Din fr. monstrueux. adjectivmonstruos
monstruos adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | monstruos | monstruosul | monstruoasă | monstruoasa |
plural | monstruoși | monstruoșii | monstruoase | monstruoasele | |
genitiv-dativ | singular | monstruos | monstruosului | monstruoase | monstruoasei |
plural | monstruoși | monstruoșilor | monstruoase | monstruoaselor |