MONOSTÍL s.n. (Arhit.) Coloană izolată. [< fr. monostyle]. substantiv neutrumonostil
MONOSTÍL, monostiluri, s. n. (Arhit.) Coloană izolată. – Din fr. monostyle. substantiv neutrumonostil
monostil substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | monostil | monostilul |
plural | monostiluri | monostilurile | |
genitiv-dativ | singular | monostil | monostilului |
plural | monostiluri | monostilurilor |