MONOPOLÍST, -Ă adj. Referitor la monopol, propriu monopolurilor. // s.m. și f. Capitalist care participă la conducerea unui monopol. [Cf. rus. monopolist, it. monopolista]. adjectivmonopolist
monopolíst adj. m., s. m., pl. monopolíști; adj. f., s. f. monopolístă, pl. monopolíste adjectivmonopolist
MONOPOLÍST, -Ă, monopoliști, -ste, adj., s. m. și f. 1. Adj. Organizat pe bază de monopol, privitor la monopol. 2. S. m. și f. Persoană care deține un monopol, participant la conducerea unui monopol. – Din fr. monopoliste. adjectivmonopolist
monopolist adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | monopolist | monopolistul | monopolistă | monopolista |
plural | monopoliști | monopoliștii | monopoliste | monopolistele | |
genitiv-dativ | singular | monopolist | monopolistului | monopoliste | monopolistei |
plural | monopoliști | monopoliștilor | monopoliste | monopolistelor |