MONOFOBÍE s.f. Teamă patologică de singurătate. [Gen. -iei. / < fr. monophobie, cf. gr. monos – unic, phobos – frică]. substantiv femininmonofobie
MONOFOBÍE s. f. Stare patologică caracterizată prin frica de singurătate. – Din fr. monophobie. substantiv femininmonofobie
monofobie substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | monofobie | monofobia |
plural | monofobii | monofobiile | |
genitiv-dativ | singular | monofobii | monofobiei |
plural | monofobii | monofobiilor |