MONÁC, -Ă s. m. și f. v. monah. substantiv masculinmonac
MONÁH, -Ă, monahi, -e, s. m. și f. Călugăr. [Var.: monác, -ă s. m. și f.] – Din sl. monahŭ, ngr. monahós. substantiv masculinmonah
monac substantiv masculin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | monac | monacul |
plural | monaci | monacii | |
genitiv-dativ | singular | monac | monacului |
plural | monaci | monacilor |